امام رضا (ع) و دفاع از حریم عصمت انبیا و امامان (ع)

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و سلام بر امام علیّ بن موسی الرّضا (ع )

************

بحث عصمت انبیا و امامان (ع ) ، یکی از مسائل پرگفت وگو و پر چالش قرن ها تاریخ ادیان الهی است . وبا این که از ضروریّات رسالت انبیا و هدایتگری اولیای الهی ، مسئله ی مصون بودن آن ها از هرگونه خطا و اشتباه و گناه است . امّا متأسّفانه در کتب انبیای گذشته ( تورات و انجیل فعلی )، و در روایات اسرائیلی مسلمانان ، خطاها و گناهانی به آن ها نسبت داده شده ، که گاهی از شرور ترین انسان ها انتظار نمی رود .

قرآن در دفاع از حریم این اولیای الهی ، مسائل مختلفی را مطرح کرده ، و در روایات شیعه به ویژه در احتجاجات امام رضا ( ع ) استدلالات منطقی و قوی مطرح شده است .

در ادیان الهی وکتب آسمانی موجود ، هیچ کتابی مانند قرآن ، حریم انبیا و اولیا را چنین پاکیزه ومطهّر از هر گونه گناه و آلودگی مطرح نکرده ، و دربین  گروه های مختلف اسلامی ، هیچ آئینی جزشیعه تا این حد از عصمت آن ها دفاع نکرده است .

حـسرت

 

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و به یاد امام مهدی ع منجی انسان از حسرت ها

***************

حرف های ما هنوز ناتمام

تا نگاه می کنی

وقت رفتن است

باز هم همان حکایت همیشگی

پیش از آن که باخبرشوی

لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود

ای ، ای دریغ و حسرت همیشگی

نا گهان چقدر زود دیر می شود

( شعر قیصر امین پور )

*************

حسرت : افسوس یا پشیمانی ویا دریغ ، یک واکنش منفی انفعالی در مقابل نعمت ، یا امتیاز گذشته و از دست رفته است . حسرت یک نوع غم است ، ندامت و اندوه شدید برآن چه از دست رفته باشد ، وامکان باز گشت آن نباشد . به شخص خسته و پشیمان از گذشته ( حاسر و محسور ) می گویند .

دربعضی از تعابیر قرآنی ( یاویلتی ) هم بیانگر حسرت سنگین انسان ها است .

حسرت از ریشه ی حسر ، باکلمه ی حصر و محصور یک تفاوت دارد : حصر به معنای قفس و زندان است .  که درآن بال پرواز و پای فرار بسته نیست . اما در محسور ، انسان حسرت زده گرچه در حصر و زندان نیست امّا مانند کسی است که در گِل و یا باتلاقی فرورفته که اصلاً هیچ امید نجاتی برای او نیست .

چه عواملی باعث حسرت انسان می شوند ؟

در قرآن و روایات و در زندگی فردی و اجتماعی ، حسرت ها به دو گونه ی ( دنیوی واخروی ) تقسیم می شوند . الف : حسرت های دنیوی :

بهار یتیمان

 

به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر

و به یاد ولیّ خدا امام مهدی( ع)

************

کنار من ، صدف دیده پر گهر نکنید

به پیش چشم یتیمان ، پدر پدر نکنید

توان دیدن اشک یتیم درمن نیست

نثار خرمن جان علی ، شررنکنید

*************

الا تا نگرید که عرش عظیم

بلرزد همی چون بگرید یتیم

برحمت بکش آبش از دیده پاک

بشفقت بیفشانش از چهره خاک

*************

از جمله وصایا ، و سفارشات امام امیر المؤمنین (ع) ، نزدیک شهادتشان به فرزندانشان ، توجّه ویژه به یتیمان است ، آن جا که می فرماید :

« خدا را ، خدا را در توجِّه به یتیمان ، برای دهن هایشان نوبت قرار ندهید که گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند ، ونکند یتیمانی که پیش شماهستند ، درفقر و گرسنگی ضایع شوند . از رسول خدا (ص ) شنیدم که می فرمودند : کسی که سرپرستی یتیمی را به عهده بگیرد تا یتیم بی نیاز شود ، خداوند به خاطر این عملش بهشت را براو واجب می کند ، همان طور که آتش را بر خورنده ی  مال یتیم واجب کرده است »( کتاب قیس هلالی 2/ 926 )

چنان علی ع غرق توجّه به یتیمان و بی سر پرستان بود که ابن عباس ، پسر عموی حضرت در مورد ایشان می گوید :

« به خدا قسم علی ع هم پیمان با اسلام و پناهگاه یتیمان ... ونهایت احسان و نیکی به مردم بود ... » ( المستر شد 306 )

عطر بهار روزگاران در ضیافت نور

 

به نام خداوند بخشاینده ی بخشایشگر

و به یاد ولی خدا امام مهدی عج

************

مهمان توأم ای فلک از شوق توشیدا

ای آینه ی مهر تو از خوان تو پیدا

ای عطر گل مریم و ای روح بهاران

ای زمزمه ی جاری آواز مسیحا

( قسمتی از شعر فرید عباسی )

************

سلام بر ماه ضیافت نور ، ماه رمضان ، ماه اسلام ، ماه پاکیزگی ، ماه آزمایش و تصفیه ی درون ، ماه نزول کتاب های آسمانی ، ماه نزول آیات جاوید خداوند ( قرآن ) و بهار قرآن .

سلام و درود برماه رمضان ، اوّلین ماه سال ، که همه ی مقدرات بشر در طول سال از شب قدر آن رقم می خورد . ماه گرسنگی و تشنگی تن  برای رفع گرسنگی و عطش جان و روح .

ماه بیداری و ماه آگاهی و تذکّر به آن ها که نمی دانند ، ماه برانگیختن آن ها که نشسته اند ، و باز گرداندن آن ها که برگشته اند ، ماه آزادی و آزادگی از حقارت هر بندی وبردگی هر نیازی ، جز بندگی معبود ، نیاز به درگاه بی نیاز ، تمرین روی آوردن دوباره ی ذرّه ی ناچیزی از کائنات به مبدأ هستی ، تمرین پرواز مرغی که از پریدن عاجز است .

سلام برماه روزه که درآن فرشتگان به همراه بزرگ ترین فرشته ی الهی (روح ) با هدیه آوردن برات آزادی انسان به محضر انسان کامل بار می یابند ، نازل می شوند که انسان ها را تا ملکوت به پرواز در آورند .