به نام خداوند بخشاینده بخشایشگر
و به یاد ولیّ خدا امام مهدی( ع)
************
کنار من ، صدف دیده پر گهر نکنید
به پیش چشم یتیمان ، پدر پدر نکنید
توان دیدن اشک یتیم درمن نیست
نثار خرمن جان علی ، شررنکنید
*************
الا تا نگرید که عرش عظیم
بلرزد همی چون بگرید یتیم
برحمت بکش آبش از دیده پاک
بشفقت بیفشانش از چهره خاک
*************
از جمله وصایا ، و سفارشات امام امیر المؤمنین (ع) ، نزدیک شهادتشان به فرزندانشان ، توجّه ویژه به یتیمان است ، آن جا که می فرماید :
« خدا را ، خدا را در توجِّه به یتیمان ، برای دهن هایشان نوبت قرار ندهید که گاهی سیر و گاهی گرسنه بمانند ، ونکند یتیمانی که پیش شماهستند ، درفقر و گرسنگی ضایع شوند . از رسول خدا (ص ) شنیدم که می فرمودند : کسی که سرپرستی یتیمی را به عهده بگیرد تا یتیم بی نیاز شود ، خداوند به خاطر این عملش بهشت را براو واجب می کند ، همان طور که آتش را بر خورنده ی مال یتیم واجب کرده است »( کتاب قیس هلالی 2/ 926 )
چنان علی ع غرق توجّه به یتیمان و بی سر پرستان بود که ابن عباس ، پسر عموی حضرت در مورد ایشان می گوید :
« به خدا قسم علی ع هم پیمان با اسلام و پناهگاه یتیمان ... ونهایت احسان و نیکی به مردم بود ... » ( المستر شد 306 )
